O Turnieju

Międzynarodowy Turniej Młodych Fizyków (IYPT) to największe i najbardziej wpływowe coroczne światowe mistrzostwa w fizyce. Co roku w zawodach uczestniczy tysiące licealistów z całego świata, a przygotowania i przebieg zawodów przyciąga uwagę najważniejszych firm, ośrodków badawczych i mediów. Przedmiotem zawodów jest 17 nieegzaminacyjnych problemów badawczych ogłaszanych na rok przed finałami międzynarodowymi. Przygotowując opracowania uczestnicy w zespołach maksymalnie 5 osobowych mogą korzystać ze wszystkich dostępnych źródeł. Wyniki ich pracy są konfrontowane z wiedzą innych drużyn w tak zwanych walkach fizycznych, którym przyglądają się i oceniają eksperci.

Zaganianie stawiane przed uczestnikami mogą dotyczyć wszystkich dziedzin fizyki. Zazwyczaj dotyczą one zjawisk, których zaobserwowanie nie wymaga specjalistycznej aparatury badawczej, a podstawowe doświadczania można wykonać w domu. Przykładem takiego zadani może być "17. Czekoladowa histereza" z 2014 roku. Zadanie polegało na zbadaniu, dlaczego czekolada kupiona w sklepie jest twarda i ładnie się łamie, natomiast gdy taka czekolada się roztopi i wróci do temperatury pokojowej, jest już bardziej elastyczna i może nawet mniej smaczna. Zupełnie innym problemem jest zadanie "11. Płaski przepływ" z 2012 roku. W zadaniu należało pomiędzy dwie równoległe płyty wlać lepką ciecz (np. glicerynę) a następnie przez otwór w jednej z nich wtłoczyć mniej lepką ciecz (np. wodę). W rezultacie powstawała niestabilność, którą należało zbadać i wyjaśnić.

Zawody Turnieju Młodych Fizyków są rozgrywane w formie walki fizyków. Każdej z drużyn biorących udział w walce przyporządkowana zostaje jedna z ról: referenta, oponenta albo recenzenta. W pierwszej kolejności oponent wyzywa drużynę referenta z jednego z 17 zadań. Referent może przyjąć lub odrzucić wyzwanie, przy czym za odrzucenie więcej niż trzech zadań regulamin przewiduje kary punktowe. Rozwiązanie przyjętego wyzwania jest przedstawiane w postaci 10 minutowej prezentacji. Oponent może zadać pytania, wygłosić krytyczną ocenę przedstawionego podejścia do problemu, a następnie nawiązuje pogłębioną dyskusję z referentem. Wszystkiemu bacznie przygląda się trzecia drużyna (recenzent), która po zakończonej dyskusji ma możliwość zadania dodatkowych pytań i przedstawienia recenzji do tej pory oglądanej prezentacji. Jury ocenia umiejętności każdej z drużyn w skali od 1 do 10, po czym zespoły zamieniają sie rolami.